Η ιστορική ομιλία του Ιωάννη Μεταξά στις 30 Οκτωβρίου 1940

Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου 1940. Τρίτη μέρα του πολέμου. Τα στρατεύματά μας δεν έχουν περάσει ακόμη στην αντεπίθεση. Οι Ιταλοί διατηρούν την πρωτοβουλία. Στον παραλιακό τομέα και στην Πίνδο προχωρούν. Μόνο στο κέντρο, στην γραμμή Καλαμάς-Καλπάκι έχουν αναχαιτισθεί.

Στην Αθήνα, ο πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς καλεί, στο Γενικό Στρατηγείο (στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρεταννία") τους εκδότες και αρχισυντάκτες των εφημερίδων και "κεκλεισμένων των θυρών" τους ενημερώνει για το πώς φτάσαμε σε πολεμική αναμέτρηση με την φασιστική Ιταλία.

Η δολοφονία του Bασιλιά Γεωργίου Α' (Μέρος 2)

Ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ σε
ελαιογραφία του Γ. Ιακωβίδη.

Οι θεωρίες για τη δολοφονία
Την εποχή της δολοφονίας, οι γεωστρατηγικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητες. Ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, ενώ στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο πλήθαιναν τα φαινόμενα που, κατά κάποιο τρόπο, προανήγγελλαν το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία) προετοίμαζαν τη δημιουργία ενός συμμαχικού συνασπισμού, που θα εκτεινόταν από την Βαλτική Θάλασσα έως τον Περσικό Κόλπο και βρίσκονταν ήδη σε φάση πολεμικής προπαρασκευής. Ταυτόχρονα, οι Αυστριακοί, σχεδόν απροκάλυπτα, διεκδικούσαν από καιρό την Θεσσαλονίκη, την οποία ήθελαν να μετατρέψουν σε ασφαλή ναύσταθμο. Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με τις προαναφερθείσες βουλγαρικές στοχεύσεις, ήταν φυσικό να προκαλέσουν ποικίλες θεωρίες ως προς τα ακριβή κίνητρα του δράστη και τους ενδεχόμενους ηθικούς αυτουργούς.

Η δολοφονία του Βασιλιά Γεωργίου Α' (Μέρος 1)

Η δολοφονία του Βασιλιά Γεώργιου του Α’, τον Μάρτιο του 1913 στη Θεσσαλονίκη, αποτελεί κατά μία έννοια το Ελληνικό αντίστοιχο της δολοφονίας του Αμερικανού προέδρου Τζ. Κέννεντυ, που συνέβη 50 χρόνια αργότερα στο Ντάλλας των Η.Π.Α. Και στις δυο περιπτώσεις: το θύμα ήταν ο ανώτερος πολιτειακός παράγοντας της χώρας, οι αρχές υιοθέτησαν σχεδόν από την αρχή τη θεωρία του «μοναχικού δράστη» με προσωπικά κίνητρα, ο βασικός ύποπτος βγήκε από τη μέση προτού ολοκληρωθεί η ανάκριση, ενώ στο πέρασμα του χρόνου αναπτύχθηκαν ποικίλες θεωρίες για την πραγματική ταυτότητα των δραστών και τη συνωμοσία που κρυβόταν πίσω τους…

Ο πλαστός «όρκος» του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Με αφορμή την ανασκαφή στην Αμφίπολη, επανήλθε πάλι ο «όρκος» που δήθεν εκστόμισε ο Μέγας Αλέξανδρος στην Ώπη, κατά την ομιλία του στους κουρασμένους στρατιώτες, που μετά 10ετή πόλεμο ήθελαν να γυρίσουν στην Μακεδονία.

Ο «όρκος» εμφανίσθηκε τυπωμένος από την γραμματεία του υπουργείου Πολιτισμού, κατά τις ογκώδεις διαδηλώσεις στην Θεσσαλονίκη για αποτροπή της παραχώρησης στους Σλάβους της ονομασίας ¨Μακεδονία».

Παιδοφύλαγμα και Βασίλισσα Φρειδερίκη

Τον Απρίλιο του 1947 η Βασίλισσα των Ελλήνων Φρειδερίκη, μετά από επανειλημμένες αυτής επισκέψεις μέχρι των ακρότατων ορίων της Ελληνικής Επικρατείας, κατά τις οποίες διεπίστωσε προσωπικώς την κατάστασιν που είχε δημιουργηθεί από τον συμμοριτοπόλεμο, εξέπεμπε ραδιοφωνική έκκληση, που τόνιζε:

«Πληθυσμοί ολόκληροι ξεκληρίζονται, άνδρες, που έπειτα από χρόνων μόχθους είχον δημιουργήσει μίαν εστία, σύρονται δαμασμένοι από την καταστροφήν. Γυναίκες που έχασαν κάθε προστάτην, συχνά με νήπια στην αγκαλιά τους, ολοφύρονται σε κάθε γωνιά. Παιδιά ορφανά γυρίζουν εις τους δρόμους αναζητώντας κάποιο στήριγμα. Όλους, χωρίς καμμίαν διάκρισιν, οι λοιποί Έλληνες οφείλομεν να βοηθήσωμεν».

Το φιλανθρωπικό έργο της Βασίλισσας Όλγας

Η Βασίλισσα Όλγα έφτασε στην Ελλάδα στις 11 Νοεμβρίου του 1867. Γνωρίζοντας τις αυξημένες ανάγκες του Ελληνικού λαού οι Έλληνες Βασιλείς ζητούν να μην γίνει η οποιαδήποτε δαπάνη για τον εορτασμό της άφιξης της Βασίλισσας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Βασιλεύς Γεώργιος σε σχετικό τηλεγράφημά του «... Ήθελεν είσθαι λίαν ευχάριστον εις ημάς, αν το προς το σκοπόν τούτο αφιερωθέν ποσόν ελάμβανεν έτερον προσδιορισμόν, σύμφωνον προς τας μεγάλας δυστυχίας, τας οποίας οφείλομεν να ανακουφίσωμεν...».

Η αλήθεια για το "ολοκαύτωμα" των Εβραίων

Το θέατρο του Άουσβιτς

Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι εβραίοι δείξανε πόσο δειλοί ήσαν, αφού απέναντι των Γερμανών δεν κράτησαν ήρωϊκή στάσι, ούτε απλώς αξιοπρεπή. Ενώ ξέρανε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός ήτανε εχθρός τους, αυτοί ουδέποτε πολεμήσανε, ουδέποτε άντισταθήκανε. Παρέμειναν κρυμμένοι θέλοντας να διαφύγουν τους κινδύνους, που συνεπάγεται η συμμετοχή στον πόλεμο η στην άντίστασι. Όποτε τους συνελάμβαναν ήσυχα-ήσυχα άφηναν να τους φορτώνουν στους σιδηροδρόμους, να τους μεταφέρουν στην Γερμανία και να τους κλείνουν στα
στρατόπεδα. Εκεί δουλικώτατοι περίμεναν το τέλος του πολέμου.

Το Βενιζελικό Πραξικόπημα του 1935

Διαδήλωση πολιτών στις 2 Μαρτίου του 1935, 
που κρατούν απαγχονισμένο ομοίωμα 
του προδότου Βενιζέλου

Από το 1933 τη διακυβέρνηση της Ελλάδας ασκούσε η κυβέρνηση του Παναγή Τσανδάρη-Γεωργίου Κονδύλη, η οποία ανέλαβε να ανασυγκροτήσει τη χώρα μετά την καταστροφική περίοδο της τελευταίας κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, η οποία είχε χρεωκοπήσει και ερηπώσει τον τόπο με τις ατασθαλίες και καταχρήσεις της. Το 1935, ωστόσο, ορισμένοι επαγγελματίες κινηματίες, σχεδίαζαν ανταρσία και ανατροπή του κυβερνητικού καθεστώτος προς επαναφορά του Βενιζέλου.

Η Σικελική Εκστρατεία (Μέρος Β')

Την άνοιξη, και ενώ ανέμεναν αθηναϊκή επίθεση, οι Συρακούσιοι αποφάσισαν να τοποθετήσουν φρουρά στο οροπέδιο των Επιπολών, διότι κατανόησαν πως επρόκειτο για θέση-κλειδί για την περίπτωση μιας πολιορκίας. Επελέγησαν εξακόσιοι άνδρες γι’ αυτό το σκοπό, αλλά ήταν αργά: οι

αθηναϊκές πεζικές δυνάμεις με μια αιφνιδιαστική επιχείρηση κινήθηκαν γρήγορα προς το ύψωμα και πριν προλάβουν οι Συρακούσιοι να αντιδράσουν, κατέλαβαν το οροπέδιο των Επιπολών.

Η Σικελική Εκστρατεία (Μέρος Α')

Στα τέλη του 416 π.Χ., οι Αθηναίοι αποφάσισαν να εκστρατεύσουν στη Σικελία με μια πολύ μεγάλη δύναμη. Ο Θουκυδίδης, ο οποίος αφηγήθηκε αναλυτικά αυτή την εκστρατεία, είναι από την αρχή κατηγορηματικός: ο στόχος των Αθηναίων ήταν να κατακτήσουν το νησί, χωρίς όμως ουσιαστικά να γνωρίζουν το μέγεθος, τον πληθυσμό, τους κατοίκους και τις συνθήκες που επικρατούσαν εκεί.

Τα πορίσματα Τσεβά και Σαμπάνη για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ανέτρεψε καμία χούντα, αλλά αντίθετα έφερε τη χειρότερη χούντα του Ιωαννίδη! Η χώρα μετά από την παραίτηση των Απριλιανών, τον Οκτώβριο του 1973, είχε πολιτική υπηρεσιακή κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που μοναδικό σκοπό της είχε να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974. Αυτό που πέτυχε στην ουσία η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ήταν να ανατραπεί η υπηρεσιακή κυβέρνηση μια εβδομάδα αργότερα (25 Νοεμβρίου) από τον ταξίαρχο Ιωαννίδη και να εγκαθιδρυθεί μια δεύτερη δικτατορία που κράτησε 8 ακόμα μήνες! Μετά τη μεταπολίτευση ξεσπάει ένας «πόλεμος» ανακοινώσεων για τους υποτιθέμενους νεκρούς του Πολυτεχνείου.

Ο Μεγάλος Κρητικός Πόλεμος

Ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του 17ου αιώνα είναι ο Κρητικός Πόλεμος, όπως ονομάζεται η μακρόχρονη και αιματηρότατη πάλη της Βενετίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, για τη σωτηρία του Βασιλείου της Κρήτης. O αγώνας αυτός προσέλαβε γρήγορα πανευρωπαϊκές διαστάσεις, καθώς στη δίνη του αναμείχθηκαν όλοι σχεδόν οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες της εποχής, ιδίως κατά τους τελευταίους χρόνους της πολιορκίας του Χάνδακα (σημερινού Ηρακλείου).

Ο τραγικός θάνατος του Βασιλιά Αλέξανδρου της Ελλάδας

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1920: Με το άγγιγμα του φθινοπώρου οι υπώρειες της Πάρνηθας
ομορφαίνουν. Από τον Άγιο Μερκούριο μέχρι την Κιθάρα και το δάσος του Τατοΐου η φύση
σιγά σιγά αλλάζει χρώματα∙ τα φύλλα αρχίζουν να κιτρινίζουν, μερικά να κοκκινίζουν.
Πλησιάζει η εποχή που οι κουμαριές θα λεηλατηθούν από πεζοπόρους και εκδρομείς...

Η Οικογενειακή προέλευση του Ελευθερίου Βενιζέλου

Κερκυραία Εβραία, ορφανή, που μιλούσε θαυμάσια την Ελληνική γλώσσα, ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να γνωρίσει τους συγγενείς της και νυμφεύθηκε τον ξάδελφό της Μπένυ Σελόν. Ο σύζυγός της ήταν γυρολόγος. Από το γάμο τους γεννήθηκε γιος, αλλά έξι έτη μετά τη γέννησή του πέθανε ο σύζυγός της και έμεινε χήρα. Αυτή βασανιζόταν όμως για να αναθρέψει το καχεκτικό τέκνο της, λόγω της κληρονομηθείσας πατρικής ασθενείας.

Ο Κυριάκος Βενιζέλος

Μόλις ο γιος της έγινε δέκα ετών, άρχισε το επάγγελμα του πατρός του, κατόρθωνε μάλιστα έτσι να κερδίζει λίγα χρήματα και να βοηθά την μητέρα του. Αλλά οι κόποι, οι στενοχώριες, οι στερήσεις και η κληρονομιά της συζυγικής ασθένειας, την είχαν καταβάλει τόσο, ώστε μετά από μικρό διάστημα να πεθάνει και αυτή.

Βασιλιάς Κωνσταντίνος και πολυτεχνείο

Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος το 1973
ανάμεσα στα παιδιά του Αλεξία και Παύλο.

Την εβδομάδα του Πολυτεχνείου του Νοεμβρίου του 1973 υπήρξαν πολλές επαφές Βασιλέως-Καραμανλή. Ο Βασιλεύς από το Λονδίνο που βρισκόταν επικοινώνησε με τον Καραμανλή και του είπε ότι σκέπτεται να κάνει κάποια ανακοίνωση. «Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, υπάρχει κίνδυνος να μη μείνει τίποτε όρθιο εκτός από το prestige σας ως πρωθυπουργού και το δικό μου ως αρχηγού του κράτους. Αν οι Έλληνες αποφασίσουν να προσχωρήσουν στον κομμουνισμό, θα έχουν δίκαιο, εσείς παίζατε γκολφ και εγώ το ίδιο, χωρίς να γίνεται τίποτε».

Η αντιβασιλική τακτική

Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος

Ο αντιβασιλισμός δεν μεταχειρίζεται πολιτικό λόγο, αλλά δυσφημεί τη Βασιλεία. Ασφαλώς οι ύβρεις είναι αναντιμετώπιστοι. Ακόμη η απάντηση με ύβρεις δεν επιλύει διαφορές, απεναντίας οδηγεί σε οξύτητα. Εάν οι αντιβασιλικοί υποστήριζαν τις θέσεις τους με επιχειρήματα, από την ιστορία, πολιτική, κοινωνιολογία, ψυχολογία, πολιτειολογία κτλ θα είχαμε να αντιτείνουμε και να απαντήσουμε, με τα δικά μας επιχειρήματα, ώστε τελικώς να επικρατεί ο επιχειρηματολογήσας καλύτερος.

Οι ιστορικές επιστολές Βασιλιά Κωνσταντίνου και Γεωργίου Παπανδρέου το 1965

Ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου
με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο.

Η πολιτική κρίση που ξέσπασε το καλοκαίρι του 1965, αφορούσε σε μεγάλο βαθμό την διαφωνία του Βασιλιά Κωνσταντίνου με τον Γεώργιο Παπανδρέου για τον χειρισμό των ανακρίσεων της υπόθεσης Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. («Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατίαν, Αξιοκρατίαν»).Συγκεκριμένα υπήρχαν στοιχεία που συνέδεαν τον τότε νεοεμφανισθέντα αλλά ανερχόμενο βουλευτή Ανδρέα Παπανδρέου με την συγκεκριμένη οργάνωση.

Η επίσκεψη του Βασιλιά Όθωνα στη Σμύρνη το 1833

Ο Βασιλιάς Όθων λίγους μήνες μετά την άφιξή του στην Ελλάδα το 1833 ταξίδευσε σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα του αλύτρωτου Ελληνισμού, αυτό της Σμύρνης. Με αυτό του το ταξίδι ο Όθωνας ήθελε να πείσει τους υπόδουλους Έλληνες ότι τους σκέπτεται και ότι τον απασχολεί η τύχη τους. Βέβαια ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί. Ωστόσο ήταν μια αρκετά συμβολική κίνηση.

Ο ξεχασμένος Γεώργιος Στρέιτ

Ο Γεώργιος Στρέιτ γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Φεβρουαρίου 1868. Ήταν γιος του νομομαθούς Στέφανου Στρέιτ και της Βικτωρίας Λόντου. Φοίτησε στο «Παιδαγωγείο του Συλλόγου προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων», στο Ελληνικό Λύκειο του Σιμόπουλου και στο Βασιλικό Γυμνάσιο της Λειψίας, από το πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε διδάκτορας το 1892, μετά την διατριβή του «Περί αντιστάσεως κατά της Αρχής». Αναγορεύτηκε υφηγητής (βοηθός καθηγητή) του Δημοσίου και Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1894 και τρία χρόνια αργότερα εξελέγη τακτικός καθηγητής. Με προτάσεις και υπομνήματα, επισήμανε την εθνική ανάγκη ιδρύσεως Πανεπιστημίου στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, που θα συντελούσε στην εξέλιξή της σε εθνικό και πολιτισμικό κέντρο, συμβάλλοντας έτσι στην ίδρυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια

Η Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831 ξημέρωσε ολόφωτη στο φθινοπωρινό Ναύπλιο. Η παλιά αρχοντική πολιτεία, που θυμίζει ιταλική πόλη του νότου, απλώνεται κάτω από τη σκιά του Παλαμηδίου και κατηφορίζει ως την παραλία μαλακά, με στενά γραφικά δρομάκια, ψηλά τρίπατα σπίτια και χαρακτηριστικά μπαλκόνια που βλέπουν κατά τη θάλασσα. Ολόκληρη η πολιτεία, που αποτέλεσε τον πολιτικό εγκέφαλο της Ελληνικής Επαναστάσεως και τώρα αποτελεί την έδρα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, είναι βουτηγμένη στον λαμπερό ήλιο που αντανακλάται στα έντονα χρώματα των σπιτιών της.

Η Μεγάλη Ιδέα του Ίωνα Δραγούμη

Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ - ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, 1908

Όταν και η Κωνσταντινούπολη έπεσε, το Έθνος στο οποίο δεν απέμεινε πλέον καμμία δύναμη και καμμία ευτυχία, εφάνη καταδικασμένο ν' αποθάνη υπό την εσχάτη δουλεία. Αλλά το έθνος δεν απέθανε. Όταν όλα τα έχασε, μόνο, χάρις εις τη θρησκεία του, που υποβάλλει την ιδέα της αναστάσεως, δημιούργησε δι' εαυτό μία δύναμη, ένα Ιδανικό, τη Μεγάλη του Ιδέα. Επίστευσε ότι θα έλθη πάλι ημέρα που θ' αναστηθή από τον τάφο της δουλείας και ενωμένο πάλι θ' αποτελέση κράτος εύμορφο και δυνατό.

Ο πρωθυπουργός του Ιωαννίδη Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος για το πολιτειακό

Ο νομικός Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος υπηρέτησε ως υπουργός οικονομικών από την 21η Απριλίου 1967 ως τον Αύγουστο του 1971. Από τότε μέχρι την 5η Μαΐου 1973 υπηρετούσε στο υπουργείο εσωτερικών, από το οποίο παραιτήθηκε όταν ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπαδόπουλος του ανακοίνωσε εμπιστευτικά ότι σχεδιαζόταν πολιτειακή μεταβολή, η οποία θα συνέβαινε σύντομα. Δηλαδή το καθεστώς είχε αποφασίσει την κήρυξη του Βασιλιά Κωνσταντίνου ως έκπτωτου πριν συμβεί το περιστατικό με το πλοίο Βέλος, για το οποίο κατηγορήθηκε ο τότε ανώτατος άρχοντας ότι οργάνωσε. Στο βιβλίο του "Η μαρτυρία ενός πρωθυπουργού", ο υπηρετήσας ως πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Γεωργίου Παπαδοπούλου, ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, αναλύει τις απόψεις του όσον αφορά το πολιτειακό και την αποχώρησή του από την κυβέρνηση Παπαδόπουλου. Σας παρουσιάζουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από αυτό.

Το διάγγελμα του Παπαδόπουλου για την κατάργηση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας

Ήταν Παρασκευή 1 Ιουνίου 1973 όταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, με την συγκατάθεση της κυβέρνησής του, αποφασίζει την κατάργηση της Ελληνικής Βασιλευομένης Δημοκρατίας και την κήρυξη του Βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνου Β΄, καθώς και των διαδόχων του, ως έκπτωτους.
Αφορμή θα σταθεί η ανταρσία του πλοίου του ναυτικού "Βέλους", το οποίο αποχώρησε από άσκηση του ΝΑΤΟ και ζήτησε άσυλο στην Ιταλία. Αυτό ήταν το διάγγελμα που παρουσίασε προς τον Ελληνικό λαό ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος την ίδια μέρα θα αναλάβει καθήκοντα προσωρινού Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.